De huidige tentoonstelling met werken van Marjo Postma (1958) is niet gemakkelijk te doorgronden, althans voor mij, zonder achtergrond informatie. Ik zie architectuurtekeningen waarin regelmatig een wezen terugkeert. Maar wie is het? Wat doet het? En waarom juist op deze vintage vellen papier?
Tijdens haar Artist in Residency in Pergola (Italië) krijgt Postma deze oude technische architectuurtekeningen aangeboden. Ze zijn in het verleden gemaakt door lokale architecten. Uiteindelijk kiest Postma ervoor om deze tekeningen in te zetten als ondergrond, als een basis voor iets nieuws. Vandaaruit bouwt ze aan zogenaamde dwellings: bouwsels en schuilplaatsen. Het past goed bij het thema van het grotere kunstproject in Pergola waar ze aan mee doet: La Città Ideale.
Op één van de tekeningen treffen we de woorden Turtle Architecture aan. Is het wezen een schildpad? Is er een relatie tussen de schildpad en haar ideale stad? Zeker is dat Postma een verwantschap voelt met dit mythische dier na een indrukwekkende ontmoeting met een zeeschildpad tijdens een diepzeeduik. De schildpad draagt altijd een eigen én veilig huis mee en droomt er toch van om een huis te bouwen. Waar kan je mooier aan een huis bouwen dan in doorleefde architectuurtekeningen? Waar de basis staat als een huis én je nieuwe lagen kan toevoegen?
Het zal een enorme uitdaging geweest zijn om niet op een tabula rasa te beginnen. Uiteindelijk ontstaan deze tekeningen associatief. “Voor mij is tekenen een manier van denken en verwerken van wat ik zie door middel van de materiële- en de fysieke activiteit van het tekenen. Ik noem het: denken met het potlood”. Tegelijkertijd is het ook schuilen in het tekenen. Vandaar de titel, Dwelling in Drawing, van deze tentoonstelling in Galerie Getekend.
Ga je mee verschuilen in de imaginaire wereld van Postma? Wie weet wat je nog meer gaat ontdekken in deze dromen, ontmoetingen en gebeurtenissen op papier!
Janita Baron
