Leren kijken met de ogen van een arend

Beschouwing van Jurjen K. van der Hoek op zijn weblog jurjenkvanderhoek.tumblr.com.
Het is met kunst eigenlijk zo dat je moet kijken voordat je iets ziet. Aandachtig het werk beschouwen om te kennen en te herkennen. Heeft het werk jouw concentratie dan kan het communiceren. Het laat jou toe en je kunt het geheim beleven. Met de tekeningen van Gam Bodenhausen is dat niet anders. Gaat de blik er snel langs, merken de ogen niets op. Loop je als bezoeker van Galerie Getekend rond zonder echt te kijken dan sta je gauw weer buiten. Is het wezenlijke je ontgaan. Is er enkel een landschap te zien, denk je, een boom of een steen. Waar is de diepere betekenis vraag jij je af. Worden de lijnen echter secuur gevolgd komt de structuur van de getekende omgeving zichtbaar naar boven. Zie je meer dan je had kunnen denken. Kun je dwalen en verdwalen tussen de imaginaire bergen bij de expositie “In Between Mountains”.

Gam Bodenhausen tekent met grafiet in allerlei hardheden. Op die manier kan zij van amper zichtbaar grijs tot duidelijk waarneembaar zwart de tekening uitwerken. In het vlakke beeld ontstaat dan als vanzelf diepte. Doordat velden extra scherp zijn aangezet trekken deze meer de aandacht. Gradaties in de waarneming waardoor details op het eerste gezicht verborgen blijven. Dwaalt de blik langs lijnen en krommingen af dan wordt een nieuwe omgeving ontdekt. Opent zich de tekening als het ware. Bij het werk van Bodenhausen is het vooral de manier van kijken die het gevoel voor finesse ervan laat zien. In een tableau bestaande uit negen vellen papier bijvoorbeeld herken ik een boom. Grillig gevormd met een wirwar aan kale takken, denk ik. Maar kijk ik beter merk ik kleine vogels tussen het hout. De weergave van deze boom is een flagrant voorbeeld om bij kunst beter te leren kijken. Er gaat een wereld voor je open wanneer de tijd genomen wordt om te zien.

De tekenaar heeft vooral het landschap als inspiratiebron. De natuur is bij Gam Bodenhausen nooit ver weg. Hoewel de getekende omgeving bedacht lijkt is deze de ondergrond waarop het werk kan groeien. Het grote geheel is overzichtelijk en lijkt onherbergzaam, onbewoonbaar. De kunstenaar richt zich op en tot details om de tekening voor het oog leefbaar te maken. Gam maakt eerst foto’s van de haar inspirerende landschappen of delen daarvan. Werkt deze later uit in de tekening op papier. Die afbeeldingen lijken één op één overgenomen in de tekeningen. Het is echter net alsof Bodenhausen meer toont dan het origineel laat zien. Alsof er meer vegetatie op de rotsbodem is dan dat er werkelijk groeit. Maar de oplettende kijker ziet al die lijnen en vlakken van grassen en mossen, van struiken en andere bodembedekkers terug op de bergflank, de rotswand en in de vallei. Enkel zie ik vluchtig het grote geheel en merk dat detail niet op. In haar tekeningen maakt Bodenhausen mij opmerkzaam. Merk ik opeens de veelvormigheid van de vegetatie op. Waar ik enkelvoud zie heerst veelvoud. Zo leer ik ook in de werkelijkheid beter kijken. 

Bodenhausen volgt de lijnen in stenen. Legt de structuren die korstmossen op rotsen hebben uitgezet vast. Ze onderzoekt de ordening van de natuur. Inspecteert het systeem dat de mens ervan heeft gemaakt. Als een landmeter taxeert zij de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte, het gevoel en de beleving. Brengt de uitkomsten over op papier met als resultaat een fijnzinnige tekening. In een groot werk lijkt vegetatie door het gaas van een hek gegroeid. Een werkstuk waarvoor landschapsarchitect en stenen-stapelaar Louis le Roy warm zou lopen: de natuur breekt af en drukt het werk van mensenhanden opzij. De wildernis overwoekert de structuur.

Niet altijd is het even duidelijk wat zichtbaar is. In alle composities van Gam Bodenhausen is het zaak bij de les te blijven. Door te dringen in de tekening om te weten wat het onderwerp van inspiratie precies is. Het werk te doorgronden om de basis te kennen. Het landschap heeft soms wel het karakter van de deinende zeespiegel waar uit een rotsblok omhoog piekt. Het water golft en spat transparant om de massieve materie. Vooral door de afwisseling van hard en zacht grafiet maakt de tekenaar het werkstuk levendig. De afbeelding stijgt boven de zichtbaarheid uit en laat een nieuwe wereld zien. Een landschap dat uit de werkelijkheid is gefilterd. De kleuren zijn weggelaten en enkel de structuur van lijnen vormt het getekende beeld. 

Het is de manier van kijken om te ontdekken. Zien is nog geen beleven. Om de kunst te ondergaan, te weten dat het meer is dan een afbeelding van de werkelijkheid – een kopie van het zichtbare, gaat het verstand als het ware op nul en de blik bij wijze van spreken op oneindig. Maar wel met een scherp oog om de bezieling achter het detail op te merken. Zoals de arend bidt. Schouwt vanuit de lucht wat tussen struiken en in hoog gras aan prooi is. Geeft zijn ogen aandachtig de kost om scharrelaars in het hakhout te ontdekken. Laat mij die roofvogel zijn. Met arendsogen de compositie beschouwen. Speuren naar leven tussen de grafietlijnen. De ziel van de tekening ontdekken.

In Between Mountains. Expositie tekeningen van Gam Bodenhausen bij Galerie Getekend, Stationsstraat 6 in Heerenveen. Te zien van 12 november 2023 tot en met 7 januari 2024.

Deel dit bericht