Harm van den Berg (1970) onderzoekt de begrippen natuur, landschap, ruimte en schaal op een multidisciplinaire manier. Zo maakt hij in zijn tekeningen met potlood op papier kleine vormen en lijnen. Minuscule grafische elementen die hij aan elkaar koppelt. Door het veelvuldig herhalen van dezelfde vormen ontstaan variaties in een fijnmazige structuur. Tijdens het tekenen wisselt hij grafische elementen af. Dat gaat spontaan als een soort automatisch schrijven. Het is een improvisatie zonder dat hij alle controle verliest, een proces dat hij bewust opzoekt. Over zijn tekeningen zegt hij het volgende:

“De tekeningen doen denken aan bijvoorbeeld een grafische weergave van computerdata of een weerslag van een minutieus vastgelegd wetenschappelijk proces, waaraan een schaalaanduiding ontbreekt. De uiteindelijke tekeningen zijn een mengeling van ontwerp en natuurlijk groei, balancerend tussen een herkenbare en een onherkenbare vorm, maar in wezen gaat de tekening vorm en inhoud voorbij.

In deze tijd, waarin steeds meer zicht is op het allerkleinste en het allergrootste, krijgen wetenschap en techniek meer en meer controle over de natuur. Iets wat mij fascineert, maar ook licht verontrust. Deze gevoelens spelen mee bij de totstandkoming van deze associatieve tekeningen. Maar hoe zij de tekeningen precies beïnvloeden weet ik niet. En dat lijkt me goed, omdat zo de kijker met een open blik de tekeningen op verschillende niveaus en vanuit verschillende invalshoeken kan bekijken.”

Harm van den Berg heeft performances gegeven en zijn werk getoond in onder andere Museum De Paviljoens, het Nederlands Instituut voor Mediakunst (NIMk), Galeria Klovicevi in Zagreb, het Crossing Border Festival, Zoo Gallery in Nantes, W139, De Voorkamer in Lier, het Goethe-Institut, Arti et Amicitiae en AC Institute in New York City.